Z okazji nadchodzących Świąt, przygotowałam dla Was parę myśli Jespera Juula. Mam nadzieję, że spędzicie Święta tak jak lubicie. Dobrych, rodzinnych Świąt!
Wartości
„W kwestii wychowywania dzieci poszukiwanie jedynie słusznej metody nie jest dobrym pomysłem. Dobrym pomysłem jest natomiast zastanowienie się nad wyznawanymi przez siebie wartościami
- W co wierzę?
- Co uznaję za najważniejsze ludzkie potrzeby?
- Które z wartości przekazane przez moich rodziców sprawdziły się, a które należy wyrzucić za burtę?”
Konflikty
„O szczęściu danej rodziny decyduje to, czy obie strony pojmują konieczność istnienia konfliktów i czy chcą wspólnie znaleźć metodę radzenia sobie z nimi. Jeśli ów sposób jest akceptowany przez oboje partnerów, to jest on właściwy, dzięki czemu rodzina może stać się dla dzieci miejscem bezpiecznym.”
Granice
„Trzeba być cały czas świadomym, że granice nie są prawdą objawioną. Możemy mieć dla nich dobre uzasadnienie, ale gdy uważamy je za jedynie słuszne, skutkiem mogą być poważne konflikty w rodzinie.”
Poważne traktowanie
„Dzieci mogą i chcą traktować poważnie swoich rodziców, ale najpierw muszą doświadczyć tego, że same są traktowane poważnie i że rodzice traktują siebie nawzajem z takim samym szacunkiem. Właśnie dlatego, że potrzeba bycia traktowanym poważnie jest w nas głęboko zakorzeniona, złościmy się z powodu rzeczy, które innym mogą wydawać się mało znaczące. Oburza nas wtedy nie sam drobiazg, lecz nasza niespełniona chęć, żeby czuć się kimś znaczącym w oczach innych, tak jak czujemy się znaczący we własnych oczach.”
Odżywianie
„Jeszcze żadne dziecko nie umarło z powodu braku kilku śniadań. Jednak pamiętajcie o jednym: ŻADNYCH WYRZUTÓW, OSKARŻEŃ CZY SŁODKICH MANIPULACJI!”
„Najważniejszym pożywieniem dla dziecka jest zawsze pokarm psychiczny, który otrzymuje od rodziców.”
Agresja
„Agresja nie jest wrogiem miłości i troski. Jest jedną z wielu form wyrażania miłości. Gdy będziemy ją ignorować albo próbować zdusić, urośnie z czasem do rozmiarów wulkanicznych albo zamieni się w lodowaty chłód.”
„Rodzice są sami odpowiedzialni za swoją agresję. Dzieci nigdy nie ponoszą za nią nawet najmniejszej winy.”
Wkład w życie rodziny
„Kobiety mają często lepsze wyczucie wszystkiego, co tworzy atmosferę w domu, niż mężczyźni. Dlatego łatwo o sytuację, kiedy męski wkład w życie rodziny okazuje się skromniejszy niż byśmy chcieli. Proszę pomyśleć: nie chodzi o to, żeby być zwykłą siłą roboczą albo o podział obowiązków. Chodzi o to, aby czynności wykonywane w domu były wykonywane w określonym duchu, z określonym nastawieniem. Dlatego chciałbym poradzić mężczyznom, żeby byli tymi, którzy dbają o zakupy produktów żywnościowych i przygotowywanie posiłków. Wtedy będziecie mieli jedyną w swoim rodzaju możliwość istotnego wpływania na atmosferę w domu.”
Równa godność
„Większość dorosłych dopiero uczy się przekładać pojęcie równorzędności na konkretne działania i zachowania. Z naszego doświadczenia wynika jednak, że proces nauki jest stosunkowo szybki i bezproblemowy, ponieważ jego efekty nie dają na siebie długo czekać, a nagrodą są satysfakcjonujące relacje z dziećmi.”
Dominacja „męskich” wartości (pieniądze, praca, współzawodnictwo)
„Ceną za własne cztery kąty są często przepracowani, zestresowani rodzice, których dzieci muszą zadowolić się opieką obcych ludzi. Wartości, na których opierają się rodzicielskie decyzje, już stulecia temu wypadły z orbit, że należy wziąć to pod uwagę, gdy będziemy zastanawiać się nad naszymi wyobrażeniami na temat podziału ról w rodzinie.”
Dialog
„Decydujące dla owocnego dialogu jest rzeczywiste zainteresowanie punktem widzenia drugiej strony.”
„Wiele osób czuje frustrację z powodu przedłużających się sporów i dyskusji. Większość z nas została wychowana w rodzinach, których charakter można określić jako oświecony absolutyzm, i dlatego sądzimy, że wspólne poszukiwanie rozwiązań i rozciągnięty w czasie dialog są dowodem nieskuteczności, lenistwa lub niezdolności do podejmowania decyzji. Myśl o powrocie do dawnego podziału ról i kompetencji może niekiedy wydawać się kusząca, tak samo jak jednostronne decydowanie strony dominującej. Gdy jednak tak się dzieje, nie da się uniknąć walki o władzę.”
Odpowiedzialność
„W najważniejszych obszarach życia – takich jak wychowywanie dzieci, pieniądze czy seks – odpowiedzialności rodziców nie można podzielić. Obydwoje są stale odpowiedzialni za całość. Oprócz tego ponoszą także odpowiedzialność za siebie nawzajem. Dochodzi ona do głosu, gdy troszczą się o swoje potrzeby i życzenia, mimo że niekiedy stoją one w sprzeczności z ich własnymi potrzebami. Jednak taka troska będzie tylko wtedy autentyczna, gdy wypływa z osobistej odpowiedzialności. Gdy tak nie jest, przestaje być darem, a staje się długiem, który kiedyś ktoś będzie chciał wyegzekwować.”
Niepokój i poczucie winy
„Nadmierny niepokój, tak samo jak i nadmierne poczucie winy, które są tak rozpowszechnione wśród współczesnych rodziców, dostarczają alibi do bycia pasywnym i pozwalają schodzić z drogi koniecznym rodzicielskim decyzjom.”
Dziecko w centrum
„Rodzice, którzy stawiają dziecko w centrum uwagi, redukują swoje życie do roli rodzica – w każdym razie wtedy, gdy są z dziećmi. Próbują odgrywać ją jak najlepiej i zapominają, żeby oprócz tego jeszcze po prostu być człowiekiem.”
Miłość
„Jeśli chce się żyć w związku z drugą osobą, nie da się uniknąć zmian i konieczności rozwoju osobistego. Taki związek zawsze zmierza do pewnej równowagi, ale role nie są rozdzielone z góry. Nikomu nie uda się stworzyć czułej relacji z partnerem i dziećmi, jeśli będzie kurczowo trzymał się swojej tożsamości z czasów, kiedy miał 20 lat. I właśnie ten konieczny rozwój można uznać za największą korzyść, jaką czerpiemy z tego biegu z przeszkodami, którym jest miłość.”
„Wcale nie jest łatwo tak kochać drugiego człowieka, żeby czuł się kochany. Większość z nas potrzebuje całego życia, aby się tego nauczyć. Jednak w życiu nie zawsze trzeba być doskonałym – czasami szczęście polega na dążeniu do tego.”
